ในตอนนี้จะกล่าวถึงสาเหตุที่ทำให้คนเราเจ็บป่วยในสองหัวข้อสุดท้าย
3. คนป่วยรูปกายที่ผิดปกติ เกิดจากเหตุ มีอุตุภายในกับอุตุภายนอก คำว่า "อุตุ" เราจะนึกถึงสภาพ ดิน ฟ้า อากาศ จริงๆ คำว่าอุตุ หมายถึง อุณหภูมิ หรือหมายถึงฤดูกาลก็ได้ อุตุภายใน ภาษาพระเรียกว่า อัชฌัตตอุตุ อุตุภายนอกเรียกว่า พหิทธอุตุ
อุตุภายใน สภาพของอุตุภายใน จะมีสภาพเป็นประจุไฟฟ้า คือ เราต้องรู้จักเซลล์ประสาทในตัวก่อน เซลล์ประสาทในตัวคนคล้ายสายไฟทั่วร่างกาย ข้างในเป็นพลังจิต ตัวประจุไฟฟ้าที่วิ่งอยู่รอบตัวคน ถ้าวัดด้วยค่าแม่เหล็ก จะได้ประมาณ 0.7 เกาซ์ (Gauss หน่วยวัดความแรงของแม่เหล็ก หรือ หน่วยวัดความเข้มของสนามแม่เหล็ก) อันนี้อุตุของคนปกติ
ถ้าเป็นคนไม่ปกติอาจน้อยกว่านั้นส่วนมากคนกรุงเทพฯ 0.3 เกาซ์ ซึ่งจะป่วยง่าย คนต่างจังหวัดจะเกินกว่าโดยปกติจะ 0.7 เกาซ์ ถ้าตัวประไฟฟ้าวิ่งอยู่รอบประสาทมันเรืองแสงได้ มีสี มีกลิ่น มีรสชาติต่างกัน
มีเป็นภาษาต่างๆ คนญี่ปุ่นเรียกอุตุว่า "คิ" คนจีนเรียก "ชี่" เราอาจได้ยินคำว่า "ชี่กง" หรือ "กี่" คนอินเดียเรียก "ปราณ" เราเรียกตามอินเดียว่า "ปราณ" ถ้าตามศาสนาพุทธก็คือ "อุตุ"
ต้องเข้าใจเรื่องอุตุ การบำบัดเรื่องอุตุมีหลายแบบ เช่น
- การใช้โลหะบำบัด การใส่แหวนให้ถูกกับนิ้ว ก็เป็นวิชาโลหะบำบัดชนิดหนึ่ง เรียกว่าการบำบัดเชิงอุตุ
- การใช้สีบำบัด เช่นสีเสื้อผ้าก็เป็นการบำบัดเชิงอุตุ
- การนวด การกดจุด การฝังเข็ม พลังลมปราณ พลังชิซึ พลังโยเร ก็เป็นการบำบัดเชิงอุตุ
- การเหยีบบเหล็กร้อนๆ แล้วนวดคน การใช้ลูกประคบก็เป็นการบำบัด การอบไอน้ำ การอาบน้ำแร่แช่น้ำนม เป็นศาสตร์บำบัดในเชิงอุตุ เรียกว่าบำบัดเชิงพลังงานในร่างกาย
4. การเจ็บป่วยเพราะอาหารการกิน ตัวสุดท้ายเป็นเรื่องของอาหารการกิน คนป่วยเพราะการกิน กัมมจิตโตตุกาหาร มาจาก กัมม-จิต-อุตุและอาหาร ตัวอาหาร จำแนกออกเป็น 4 ประเภท
4.1 กพฬิงการาหาร อาหารที่เข้าทางปาก ถ้าป่วยเพราะอาหาร ก็รับประทานเข้าไปแก้ ก็หายป่วย
4.2 ผัสสาหาร เป็นอาหารที่ได้จากการสัมผัส อาหารที่เข้าทางผิวหนังได้ เช่น
- สมุนไพรบางชนิดทาแล้วหายป่วยได้
- การโอบกอดลูกก็ทำให้หายป่วยได้ จัดเป็นพวกผัสสาหาร
4.3 มโนสัญเจตนาหาร เป็นอาหารจากจิตใจ รู้จักใช้พลังจิตมาใช้ในตัวได้ บางครั้งอดอาหารแต่ร่างกายยังแข็งแรงอยู่
4.4 วิญญาณาหาร เป็นอาหารที่เกิดจากความรักความผูกพัน บางคนป่วยจะตายพอเจอคนที่รักมันปีติซาบซ่านเลยหายป่วยได้
พระ ป. ญาณโสภโณ ขอเพิ่มเติมว่า
1. กรรม : ทำกรรมที่ดีไว้ แต่มากเกินไปหรือผิดวิธี เช่น นั่งเจริญภาวนาทำตัวงอ นานๆ อาจทำให้เกิดโรคกาย-โรคใจก็ได้ เรียกว่านั่งไม่ถูกตามสรีระให้ผลร้ายได้
ทำกรรมไม่ดีไว้โดยมากก็จะให้ผลร้ายให้ผลไม่ดี ทำให้เกิดโรคกาย-โรคใจได้
2. อนุโมทนา : คำว่า "อนุโมทนา" โดยปกติพระพุทธเจ้าของเราจะนิยมเรียก อนุโมทนาบุญ ใครทำดีแล้วเราอนุโมทนา แต่คนทุบหัวปลาดิ้นแล้ว พวกเด็กตบมือเชียร์ เข้าทำนองอนุโมทนาบาป
3. เจ้ากรรม : คำว่า "เจ้ากรรม" หมายถึง กรรมไม่ดีที่เราทำไว้เอง ทำความดีไว้มากๆ ไม่เหลียวหลังดูบาปที่ทำไว้อีก กรรมบางคดีก็อโหสิกรรมยกเลิกไปก็มี เช่น พระองคุลีมาล
นายเวร : คำว่า "นายเวร" หมายถึง คนที่ผูกพยาบาทจองเวรกับเราไว้ หรือสาปแช่งไว้ ถ้าเราทำบุญอุทิศให้ แผ่เมตตาให้ท่าน ท่านอาจพอใจ อโหสิกรรมให้ก็ได้
4. กพฬีการาหาร (กะ-พะ-ฬี-กา-รา-หาร) : แปลว่า อาหาร คือสิ่งที่ให้เป็นคำๆ เช่น คำข้าว
5. มโนสัญเจตนาหาร (มะ-โน-สัญ-เจ-ตะ-นา-หาร) : อาหาร คือ ความตั้งใจหรือตั้งจิตมุ่งทำอะไร เป็นพลังเกิดขึ้นได้
รูปกายหรือรูปขันธ์ตามคัมภีร์พระอภิธรรมมี 28 เช่น ปฐวี เป็นต้น หรือรูปตามพระสูตรมี 32 เช่น เกสา โลมา นขา ทันตา ตโจ เป็นต้น
รูปเกิดจากกรรม-จิต-อุตุ-อาหาร
รูปที่เกิดจากกรรม เรียกว่า กัมมชรูป
รูปที่เกิดจากจิต เรียกว่า จิตตชรูป
รูปที่เกิดจากอุตุ เรียกว่า อุตุชรูป
รูปที่เกิดจากอาหาร เรียกว่า อาหารชรูป
โรคที่เกิดจากกรรม เรียกว่า กัมมชโรค
โรคที่เกิดจากจิต เรียกว่า จิตตชโรค
โรคที่เกิดจากอุตุ เรียกว่า อุตุชโรค
โรคที่เกิดจากอาหาร เรียกว่า อาหารชโรค
3. คนป่วยรูปกายที่ผิดปกติ เกิดจากเหตุ มีอุตุภายในกับอุตุภายนอก คำว่า "อุตุ" เราจะนึกถึงสภาพ ดิน ฟ้า อากาศ จริงๆ คำว่าอุตุ หมายถึง อุณหภูมิ หรือหมายถึงฤดูกาลก็ได้ อุตุภายใน ภาษาพระเรียกว่า อัชฌัตตอุตุ อุตุภายนอกเรียกว่า พหิทธอุตุ
อุตุภายใน สภาพของอุตุภายใน จะมีสภาพเป็นประจุไฟฟ้า คือ เราต้องรู้จักเซลล์ประสาทในตัวก่อน เซลล์ประสาทในตัวคนคล้ายสายไฟทั่วร่างกาย ข้างในเป็นพลังจิต ตัวประจุไฟฟ้าที่วิ่งอยู่รอบตัวคน ถ้าวัดด้วยค่าแม่เหล็ก จะได้ประมาณ 0.7 เกาซ์ (Gauss หน่วยวัดความแรงของแม่เหล็ก หรือ หน่วยวัดความเข้มของสนามแม่เหล็ก) อันนี้อุตุของคนปกติ
ถ้าเป็นคนไม่ปกติอาจน้อยกว่านั้นส่วนมากคนกรุงเทพฯ 0.3 เกาซ์ ซึ่งจะป่วยง่าย คนต่างจังหวัดจะเกินกว่าโดยปกติจะ 0.7 เกาซ์ ถ้าตัวประไฟฟ้าวิ่งอยู่รอบประสาทมันเรืองแสงได้ มีสี มีกลิ่น มีรสชาติต่างกัน
มีเป็นภาษาต่างๆ คนญี่ปุ่นเรียกอุตุว่า "คิ" คนจีนเรียก "ชี่" เราอาจได้ยินคำว่า "ชี่กง" หรือ "กี่" คนอินเดียเรียก "ปราณ" เราเรียกตามอินเดียว่า "ปราณ" ถ้าตามศาสนาพุทธก็คือ "อุตุ"
ต้องเข้าใจเรื่องอุตุ การบำบัดเรื่องอุตุมีหลายแบบ เช่น
- การใช้โลหะบำบัด การใส่แหวนให้ถูกกับนิ้ว ก็เป็นวิชาโลหะบำบัดชนิดหนึ่ง เรียกว่าการบำบัดเชิงอุตุ
- การใช้สีบำบัด เช่นสีเสื้อผ้าก็เป็นการบำบัดเชิงอุตุ
- การนวด การกดจุด การฝังเข็ม พลังลมปราณ พลังชิซึ พลังโยเร ก็เป็นการบำบัดเชิงอุตุ
- การเหยีบบเหล็กร้อนๆ แล้วนวดคน การใช้ลูกประคบก็เป็นการบำบัด การอบไอน้ำ การอาบน้ำแร่แช่น้ำนม เป็นศาสตร์บำบัดในเชิงอุตุ เรียกว่าบำบัดเชิงพลังงานในร่างกาย
4. การเจ็บป่วยเพราะอาหารการกิน ตัวสุดท้ายเป็นเรื่องของอาหารการกิน คนป่วยเพราะการกิน กัมมจิตโตตุกาหาร มาจาก กัมม-จิต-อุตุและอาหาร ตัวอาหาร จำแนกออกเป็น 4 ประเภท
4.1 กพฬิงการาหาร อาหารที่เข้าทางปาก ถ้าป่วยเพราะอาหาร ก็รับประทานเข้าไปแก้ ก็หายป่วย
4.2 ผัสสาหาร เป็นอาหารที่ได้จากการสัมผัส อาหารที่เข้าทางผิวหนังได้ เช่น
- สมุนไพรบางชนิดทาแล้วหายป่วยได้
- การโอบกอดลูกก็ทำให้หายป่วยได้ จัดเป็นพวกผัสสาหาร
4.3 มโนสัญเจตนาหาร เป็นอาหารจากจิตใจ รู้จักใช้พลังจิตมาใช้ในตัวได้ บางครั้งอดอาหารแต่ร่างกายยังแข็งแรงอยู่
4.4 วิญญาณาหาร เป็นอาหารที่เกิดจากความรักความผูกพัน บางคนป่วยจะตายพอเจอคนที่รักมันปีติซาบซ่านเลยหายป่วยได้
พระ ป. ญาณโสภโณ ขอเพิ่มเติมว่า
1. กรรม : ทำกรรมที่ดีไว้ แต่มากเกินไปหรือผิดวิธี เช่น นั่งเจริญภาวนาทำตัวงอ นานๆ อาจทำให้เกิดโรคกาย-โรคใจก็ได้ เรียกว่านั่งไม่ถูกตามสรีระให้ผลร้ายได้
ทำกรรมไม่ดีไว้โดยมากก็จะให้ผลร้ายให้ผลไม่ดี ทำให้เกิดโรคกาย-โรคใจได้
2. อนุโมทนา : คำว่า "อนุโมทนา" โดยปกติพระพุทธเจ้าของเราจะนิยมเรียก อนุโมทนาบุญ ใครทำดีแล้วเราอนุโมทนา แต่คนทุบหัวปลาดิ้นแล้ว พวกเด็กตบมือเชียร์ เข้าทำนองอนุโมทนาบาป
3. เจ้ากรรม : คำว่า "เจ้ากรรม" หมายถึง กรรมไม่ดีที่เราทำไว้เอง ทำความดีไว้มากๆ ไม่เหลียวหลังดูบาปที่ทำไว้อีก กรรมบางคดีก็อโหสิกรรมยกเลิกไปก็มี เช่น พระองคุลีมาล
นายเวร : คำว่า "นายเวร" หมายถึง คนที่ผูกพยาบาทจองเวรกับเราไว้ หรือสาปแช่งไว้ ถ้าเราทำบุญอุทิศให้ แผ่เมตตาให้ท่าน ท่านอาจพอใจ อโหสิกรรมให้ก็ได้
4. กพฬีการาหาร (กะ-พะ-ฬี-กา-รา-หาร) : แปลว่า อาหาร คือสิ่งที่ให้เป็นคำๆ เช่น คำข้าว
5. มโนสัญเจตนาหาร (มะ-โน-สัญ-เจ-ตะ-นา-หาร) : อาหาร คือ ความตั้งใจหรือตั้งจิตมุ่งทำอะไร เป็นพลังเกิดขึ้นได้
รูปกายหรือรูปขันธ์ตามคัมภีร์พระอภิธรรมมี 28 เช่น ปฐวี เป็นต้น หรือรูปตามพระสูตรมี 32 เช่น เกสา โลมา นขา ทันตา ตโจ เป็นต้น
รูปเกิดจากกรรม-จิต-อุตุ-อาหาร
รูปที่เกิดจากกรรม เรียกว่า กัมมชรูป
รูปที่เกิดจากจิต เรียกว่า จิตตชรูป
รูปที่เกิดจากอุตุ เรียกว่า อุตุชรูป
รูปที่เกิดจากอาหาร เรียกว่า อาหารชรูป
โรคที่เกิดจากกรรม เรียกว่า กัมมชโรค
โรคที่เกิดจากจิต เรียกว่า จิตตชโรค
โรคที่เกิดจากอุตุ เรียกว่า อุตุชโรค
โรคที่เกิดจากอาหาร เรียกว่า อาหารชโรค
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น